25 augustus: Busch Gardens en naar de villa in Orlando

Vanmorgen toch nog achter één of ander kastje een stopcontact gevonden wat werkte. Ik was alweer vroeg wakker dus kon ik even mijn verslag bijwerken. De lancering van de shuttle is vannacht niet door gegaan. Ton is nog wel even buiten gaan kijken maar inmiddels had ik op tv al gezien dat de lancering was uitgesteld wegens slecht weer. De lancering was nu uitgesteld naar vannacht om 1.10 uur. Inmiddels was iedereen wakker en het idee werd geboren om vanuit Tampa door te rijden naar Cocoa Beach wat vlakbij Kennedy Space Center ligt om daar een hotel te boeken zodat we vannacht de lancering konden zien. We konden dan morgen naar Kennedy Space Center en 's avonds weer terug naar Orlando. De kinderen wilden wel graag eerst naar de villa en we besloten om tot een uur of 2 naar Busch Gardens te gaan, naar de villa te rijden en dan door naar Cocoa Beach. De mogelijkheid om een lancering bij te wonen maak je niet iedere dag mee. Ton ging op pad voor een boekje met roomsavers, de kinderen gingen even op de computer in de lounge en ik pakte ondertussen de koffers in. Aangezien we vandaag nog naar Busch Gardens gingen moesten we de bagage bij de receptie neerzetten. Het ontbijt was inbegrepen dus gingen we eerst nog lekker ontbijten. Het ontbijt was wederom goed. Het hotel zag er mooi uit, mooi zwembad alleen de kamers waren wat gedateerd maar al bij al een goed hotel voor het geld. Om tien uur namen we de shuttlebus naar Busch Gardens. Joost wilde heel graag naar de Crazy Mouse en ik wilde graag de show nog zien. Volgens het schema begon deze om twaalf uur dus we hadden nog tijd voor wat andere dingen. We namen een andere weg en zodoende kwamen we langs gedeeltes waar we de dag ervoor nog niet waren geweest. Joost zat al in de attractie voordat wij nog waren gearriveerd. Bij terugkomst wilde Bart het toch ook wel graag proberen. Hij vond het eng maar samen met Ton en Joost ging hij toch. Dolenthousiast kwam hij terug. Na een aantal keer in deze attractie te zijn geweest liepen we terug richting uitgang om de show bij te wonen, Katunga. Dit was een musical van bijna 40 minuten met zang en dans en hele mooie kostuums. Ook de kinderen genoten ervan. Joost wilde ook nog graag in de splash dus vervolgden we onze weg naar Stanley Falls Flume. Ook dit wilde Bart wel eens proberen. Er was een wachttijd van 30 minuten maar omdat Bart graag meewilde besloten we dit toch maar te doen. Inmiddels was het al tien voor 2 maar Joost wilde graag nog in de vrije val dus op naar Jungala wat grenst aan Stanleyville waar we zojuist waren. En het is niet te geloven maar ook hier is Bart een aantal keer in geweest. Gisteren durfde hij nergens in en vandaag ineens wel. Gelukkig maar want dan is het zijn geld ook waard. Joost kon er geen genoeg van krijgen maar we moesten nu toch echt gaan en inmiddels was het ook gaan regenen. Eerst nog zachtjes maar onderweg naar de uitgang moesten we regelmatig schuilen. Als het hier regent dan regent het hier goed. Bij de informatie hebben we het shuttlebusje laten bellen en nog even een enquete ingevuld. Helaas geen prijs gewonnen, geen gratis bezoek aan Busch Gardens. Wij vonden het in ieder geval de moeite waard om nog eens terug te komen. Na een half uur te hebben gewacht was er nog geen busje terwijl het maar een minuut of tien zou duren. Nogmaals laten bellen en na drie kwartier wachten kwam hij eindelijk aangereden. Zonde van onze tijd want nu was het bijna 4 uur eer we vertrokken vanuit het hotel. Inmiddels goot het er weer uit en moesten we heel goed op de weg letten. Gelukkig past al het verkeer zich aan hier aan de weersomstandigheden. Gelukkig was het na een kwartiertje weer droog en konden we doorrijden naar Orlando. Het plan was om de koffers af te zetten, wat handbagage in te pakken en dan door te gaan naar Cocoa Beach. Tegen half zes arriveerden we bij de villa. En wat voor één. Whow, wat mooi. Volgens de foto's op internet zag het er al mooi uit maar dan krijg je toch geen compleet beeld. Een grote huiskamer met 2 zitgedeeltes, 3 slaapkamers, 2 badkamers, een gameroom en last but not least een zwembad met jacuzzi. Echt alles zag er heel mooi uit. Wel wat anders als wat we vorig jaar hadden. Bart en Joost waren zo enthousiast dat ze eigenlijk helemaal niet weg wilden en graag vannacht hier wilden blijven. Eerlijk gezegd was ik ook wel moe en had ook niet zoveel zin meer om nog een anderhalf uur te moeten rijden en nog een hotel te moeten zoeken. Daarom besloten we om dan maar hier te blijven en af te wachten of de lancering door zou gaan. Zo niet, konden we altijd nog kijken of we een andere dag konden gaan. De kinderen gingen gelijk de garage in om te poolen en te tafeltennissen. Dat hebben we thuis niet. Ik pakte de koffers uit en probeerde of internet het deed. En ook dat werkte zoals beloofd. Vorig jaar hadden we in de villa geen internet en dat was toch wel balen. Het contact met het thuisfront is dan verbroken en ook mijn verslag kon ik niet bijhouden. Verder is internet ook wel makkelijk om iets op te zoeken zoals bij welk restaurtant je gaat eten of een hotel te zoeken in Cocoa Beach bijv. Intussen had Ton zich voor de grote lcd tv geïnstalleerd, echter deze werkte niet. Ik nog maar eens kijken maar helaas geen beeld. Voor calamiteiten hadden we een telefoonnummer gekregen dus gelijk maar gebeld. Binnen een kwartier stond er iemand op de stoep. Iemand had de zenders door elkaar gegooid dus we hadden niet voor niets gebeld. Gelijk maar even uitleg gevraagd over de wasmachine en de jacuzzi. Goed geregeld ook weer. Intussen was het al half acht en hadden we honger gekregen. Waar gingen we dit keer eten? We besloten maar naar de 192 te rijden waar heel veel restaurants zitten en te kijken waar we uitkwamen. Dit werd Ponderosa. Hier hadden we al wel over gehoord maar vorig jaar waren we daar niet geweest. Hier kies je eerst bij binnenkomst je gerecht en dan kun je daarnaast nog gebruik maken van het buffet met voor-, hoofd-, bij- en nagerechten. Ton was blij met de soep en ik nam een zelfsamengestelde salade als voorgerecht. Ton, Joost en ik hadden alledrie een biefstuk met frites besteld en Bart had een kindermenu, nl. chickenfingers. Goed gegeten weer met lekkere toetjes. Bij thuiskomst hebben de kinderen nog even op de Xbox gespeeld die ook al in de villa aanwezig is. Inmiddels was al ongeveer duidelijk dat de lancering vannacht wederom niet door zou gaan. Goed dat we niet meer helemaal naar Cocoa Beach zijn gereden. Het was weer een lange en vermoeiende dag.

24 augustus: van Clearwater naar Busch Gardens

Vandaag vertrekken we vanuit Clearwater Beach om door te reizen naar Tampa waar we Busch Gardens zullen bezoeken. We zijn allemaal vroeg wakker dus besluiten ook maar vroeg te vertrekken. Joost wilde graag nog even naar de pier dus hadden we gisteravond afgesproken om dat vanmorgen nog even te doen. De auto had dorst dus eerst even tanken (40 dollar = € 28 een volle tank) en toen op naar de pier. We moesten ook nog postzegels halen dus parkeerden de auto voor het postkantoor. Deze was echter pas om half negen op dus wandelden we eerst naar de pier. We betaalden 2 dollar entréé en genoten van het mooie uitzicht. Ineens hoorden we roepen: "sharks" en ja hoor, 2 haaien zwommen vlak langs de kust. Weliswaar geen grote maar toch wel even iets om over na te denken als je in het water gaat. Ik blijf er me er steeds weer over verbazen wat we hier allemaal zien. Na een tijdje naar het vissen te hebben gekeken vertrokken we richting auto, haalden postzegels en stelden Tommie in richting hotel in Tampa. We zouden eerst naar het hotel gaan en daar het shuttlebusje nemen naar Busch Gardens. Het was een klein uurtje rijden en rond kwart over tien stonden we voor de deur van het hotel. We waren natuurlijk vroeg en de kamer was nog niet klaar, maar we konden wachten. Om 11 uur vertrok de shuttlebus en na een tijdje gewacht te hebben besloten we toch maar om de koffers in de afgesloten ruimte te zetten en naar Busch Gardens te gaan. De sleutels van de kamer kwamen later wel. De chauffeur was erg enthousiast en vertelde volop over alle achtbanen die er waren. Volgens hem was het niet druk dus zouden we een mooie dag hebben. Bij binnenkomst gingen we eerst iets zoeken om wat te eten want de heren hadden onderweg nog geen honger. Maar mijn maag vroeg toch wel om iets eetbaars. Bart nam een appelflap, Joost een stuk taart en ik een grote muffin. Wel niet echt iets voor een ontbijt maar goed voor een keer. Joost wilde graag naar naar de splash zoals hij dat noemde dus besloten we die richting op te lopen. Onderweg kwamen we door birdgardens waar hele mooie vogels te zien waren die soms zelfs op je hand of hoofd kwamen zitten. Aangekomen in Stanleyville (het park is opgedeeld in onderdelen met een eigen naam) bleven we even staan kijken naar de achtbaan Sheikra. Wat een hoogte hier wagen we ons maar niet aan. Wel leuk om te zien. Ton en Joost gingen in de Splach (Stanley Falls Fluma) en Bart en ik bleven wachten, Bart ondertussen genietend van een suikerspin. Het was niet druk in het park maar het wachten duurde toch wel lang. Na een uur konden ze er pas in. Ton was flink nat geworden en we liepen door naar Tanganyika Tidal Wave. Ook een waterattractie maar dan met een grotere wagon. Hier kon je met veel mensen tegelijk in. Als toeschouwer kun je op een brug gaan kijken maar dan wordt je kletsnat door het opspattende water. Wij bleven maar veilig achter het glas staan kijken zodat we ook nog foto's konden maken en konden filmen. Bij deze attractie was het niet druk en Joost is er wel een aantal keer ingeweest. Ondertussen vermaakte ik me bij een Rock en Roll show. We vervolgden onze weg naar Jungala. In dit gedeelte bevinden zich onder andere de apen en tijgers. Joost en Ton gingen in de Jungle flyers en de Wild Surge. Dit laatste is een soort vrije val. Bart vermaakte zich in een klimgtoestel en ik kletste wat met een Engels gezin die hier ook op vakantie waren. Congo en Kumba sloegen we maar over en we liepen door naar Timbuktu. In dit gedeelte heb je wat gokattracties maar ook een soort Crazy Mouse. Joost was daar in de kermis ook al een paar keer ingeweest dus vond dit wel leuk. Ook hier kon hij een aantal keer achter elkaar in omdat het totaal niet druk was. Vorig jaar durfde hij bijna nergens in en dit jaar durft hij overal in. Helaas is Ton ook meestal de pineut want ikzelf ben niet zo'n waaghals. Ik wilde graag de Rhino Rally doen en gelukkig daar was ook nog tijd voor. Je gaat met een jeep door een nagemaakte jungle waar je langs allerlei dieren komt. Opeens kom je terecht op een soort brug en vervolg je je weg over het water. Heel leuk. Inmiddels was het kwart over 5 en liepen we langs de olifanten en nog wat andere dieren richting uitgang. Joost wilde graag nog een keer naar de vrije val maar het park sloot om 6 uur en aangezien dat aan de andere kant van het park lag besloten we toch maar naar het hotel terug te gaan. Toen ik online kaartjes kocht voor dit park had je ook de keuze om de 2e dag naar Adventure Island te gaan, een waterpark gelegen tegenover Busch Gardens. Dit was niet veel duurder maar wat als het slecht weer is. We probeerden bij de Guest Service of wel alsnog deze kaartjes bij konden kopen. Dit ging echter niet maar we konden wel gratis kaartjes krijgen voor een 2e bezoek aan Busch Gardens. We besloten dit maar te doen en morgen terug te gaan. We hadden tenslotte nog niet alles helemaal gezien en Joost kon nog een aantal keer in de attrakties waarin hij graag wilde. Bij de Guest Service hadden we gelijk laten bellen naar het hotel zodat de shuttlebus ons kwam halen. Binnen 5 minuten stond hij voor de deur. Ideaal. Aangekomen in het hotel gingen de kinderen nog even zwemmen, Ton keek even wat tv en ik probeerde aan mijn verslag te gaan werken. Helaas konden we geen stopcontacten vinden en de stopcontacten in de badkamer werkte niet. Dus helaas. Nadat de kinderen uitgezwommen waren besloten we om even nog wat boodschappen te doen en wat te gaan eten. Vlakbij het hotel was een Longhorn Steakhouse en pal naast het hotel een TGI'fridays. We kozen voor de laatste. Ton probeerde de garnalen, ik nam een overheerlijke steak en de kinderen en kindermenu. Inmiddels was het toch al laat en na een vermoeiende dag zijn we maar terug gegaan naar het hotel. Vannacht wordt als het goed is de shuttle gelanceerd. Wekker zetten om te kijken of we er iets van mee kunnen krijgen maar dat horen jullie morgen wel weer. Verder morgen naar Busch Gardens en vervolgen we onze weg naar Orlando om nog 9dagen door te brengen in de villa.