22 augustu: Fort Myers - Clearwater Beach

Joost en ik zijn om kwart over zeven samen naar het strand gelopen. Bart sliep nog dus Ton bleef bij hem op de kamer. Wat is het heerlijk zo's morgens vroeg aan het strand. Er liepen al veel mensen en ook waren er al mensen aan het zwemmen. De temperatuur was heerlijk. We hebben een tijdje langs het strand gelopen om schelpen te zoeken. Weer sprak een Amerikaanse vrouw ons aan en vertelde dat we een klein stukje in het water moesten lopen en dat we dan de mooiste schelpen konden vinden. En inderdaad. Joost vond hele mooie schelpen. Echter in de meesten zat nog leven en daar moest hij niets van hebben. Plots hoorde ik ineens: whaaaaa roggen. Net voor aan het strand zagen we inderdaad een aantal pijlstaartroggen zwemmen. Ongelooflijk zo dicht aan de kust. Ik kon er nog net een foto van maken. Even later kwam ook Bart aangelopen en die was iets heldhaftiger. Joost durfde niet goed het water meer in maar Bart zocht vrolijk verder. We hadden besloten deze morgen in het hotel te ontbijten. Dit was echt zeer uitgebreid en erg lekker. Jammer dat we vandaag weer verder gaan. De kinderen wilden nog graag even zwemmen en aangezien we de tijd hadden besloten we om voor de middag nog lekker hier te blijven. Aan het ontbijt kwamen we nog Tilburgers tegen die deze dag ook verder trokken, echter de andere kant op naar Key Largo. Zij gingen naar hetzelfde hotel waar wij vorig jaar zijn geweest. Ondertussen dat de kids in het zwembad lagen hebben Ton en ik de koffers verder ingepakt en alvast wat spullen in de auto gezet. We moesten om 12 uur de kamer verlaten dus tot die tijd konden we nog even genieten van het heerlijke leven hier. Nog wat adressen uitgewisseld met het Amerikaanse gezin en helaas het was tijd om te vertrekken. Na de sleutels te hebben ingeleverd bij "mevrouw het campinghoofd" (Ernst, Bobbie en de rest)en aan te hebben gegeven dat we hier zeker een keer terug zouden komen, vertrokken we richting Clearwater. Ton wilde graag langs de kust rijden want volgens hem was dat een hele mooie weg. We deden dus eerst een stukje grote weg en besloten vervolgens bij Port Charlotte de 41 te nemen naar Clearwater. Volgens de tomtom was het bij vertrek vanuit het hotel 3 uur en 1 kwartier rijden naar Clearwater. We hadden inmiddels zo'n anderhalf uur gereden. Echter toen ik de alternatieve route aangaf, gaf tommie aan dat we opnieuw ruim drie uur moesten rijden. Maar Ton wilde het graag en het zou een mooie route worden dus vooruit maar. Na een uurtje besloten we maar wat te gaan eten. De kinderen wilden graag naar de Mac dus bij de eerste de beste maar gestopt en even snel wat gegeten. Tot nog toe hadden we nog weinig gezien. Allerlei automerken waren we gepasseerd maar van de kust nog niks gezien. Onderweg hadden we ook nog even een buitje. Na nog een uur gereden te hebben had ik platvoeten van het remmen voor alle stoplichten en hadden we alleen maar alle automerken drie keer voorbij zien komen. Toen toch maar besloten om weer de grote weg te nemen want dit schoot echt niet op. Nu was het nog een anderhalf uur. Tegen dat we bij Clearwater in de buurt kwamen begon het te regenen. Het zal toch niet waar zijn. En we moesten ook nog over de Skyline Bridge. Gelukkig stopte het weer en met verstand op nul, want ogen dicht ging natuurlijk niet als je moet rijden, passeerden we de brug. Wat een hoogte. Aangekomen in Clearwater hadden we nog een aantal hoge bruggen te gaan. Ik was vandaag echt weer brugproof. Bijna aangekomen in het hotel begon het weer te regenen. Regent het hier altijd in Clearwater of hebben wij dat alleen. Gelukkig stopte het weer snel en volgens de weerberichten zou het een uitstekende strandavond worden. Bart en Joost doken weer snel het zwembad in en ik kon ondertussen even mijn mail en verslag checken en bijwerken. Juist toen Ton en ik naar beneden wilden gaan om even rond te gaan kijken stonden de kinderen al weer aan de deur. Het zwembad was saai en er waren nogal wat a-sociale mensen. Dat hadden we hier nog niet meegemaakt dus dat was minder. We besloten om even bij het strand te gaan kijken en dan maar op zoek te gaan naar een restaurant. Het Outback Steakhouse was goed bevallen dus daar wilden de kinderen graag weer naar toe. Even op internet gecheckt en er was er een in Largo een aantal kilometer hier vandaan. Hier was het zo druk dat we een minuut of 40 moesten wachten of we moesten buiten willen zitten. Het weer was goed dus we gingen akkoord en hadden gelijk een tafel. De vorige dag hadden we een bon gekregen met een code waarmee een enquete via internet ingevuld kon worden. Als we dat zouden doen kregen we een gratis Bloomin Onion. Dit is een voorgerecht van gepaneerde uien in de vorm van een grote bloem wat Ton inderdaad wel eens wilde proberen. Het was echter zoveel dat hij het niet op kon. Toen de ober kwam om af te ruimen bracht hij een zogeheten "doggybag" mee waar hij het restant in deed. We konden dit meenemen. Bij ons helemaal niet gebruikelijk maar hier heel normaal. Uit fatsoen hebben we het maar meegenomen maar eigenlijk hoefden we het helemaal niet. Het eten smaakte wel goed maar we waren toch wel een beetje verwend in Bonita Springs. Ook de service was beter daar. Na het eten zijn we nog even naar de pier gereden. Helaas was het al donker dus de vissers konden we niet meer zien. Het was er nog wel heel gezellig met allerlei straattheater, kraampjes en live muziek. Rond tien uur kwamen we terug in het hotel van een toch wel weer vermoeiende dag. Het weer had zich goed gehouden en het was een heerlijke avond. Morgenvroeg willen we even naar het strand, een boottocht maken vanuit Clearwater en 's middags naar Tarpon Springs. Dit is een plaats zo'n half uur van Clearwater met een Grieks gedeelte met Griekse winkeltjes, sponsfabrieken en Griekse restaurants. Altijd aantrekkelijk voor mij als Griekenlandfanaat.

21 augustus: Sanibel Island en Captiva

Vandaag was iedereen weer een beetje op een normale tijd wakker. Ik zelf was wel al vroeg op en kon nog even aan mijn verslag werken. Rond half 7 kwam er leven in de brouwerij. Ons was verteld dat er 's morgens tussen half acht en kwart voor acht dolfijnen te zien zouden zijn voor ons hotel. Dat wilden we natuurlijk niet missen dus om half acht stonden we op het strand. En inderdaad even later verscheen er één. Er waren al mensen in de zee aan het zwemmen dus helaas kwam hij of zij niet heel erg dichtbij. Maar toch weer gaaf om te zien. Morgen opnieuw kijken, we hebben hem wel op de foto maar helaas niet van dichtbij. Ondertussen werden we weer aangesproken door een Amerikaanse. Ze had mooie schelpen gevonden een stukje verder op het strand. En natuurlijk de vraag,'waar komen jullie vandaan?'.We kregen gelijk weer allerlei tips over wat we moesten gaan doen. Echt onvoorstelbaar hoe vriendelijk de mensen hier zijn. Aangezien we vandaag schelpen wilden gaan zoeken op Captiva en Sanibel Island, reden we vroeg weg. Onderweg nog even gestopt bij Perkins voor een ontbijt. Erg lekker en de kinderen waren gratis. Ton ging voor gebakken eieren met spek en gebakken aardappelen, ikzelf voor pannekoeken met aardbeien en de kinderen namen ook een pannekoek. Het was zoveel dat ik het niet opkreeg. Na dit lekkere ontbijt vervolgden we onze weg weer naar Captiva. Sanibel en Captiva zijn eilanden gelegen voor de kust van Fort Myers. Voor we de brug op mochten moesten we eerst nog wel 6 dollar tol betalen. Weer zo'n hoge brug. Daar zijn ze hier wel goed in en dat is dus echt niet mijn ding. Als je er eenmaal op bent gaat het wel maar ik blijf het eng vinden. De weg voerde langs hele mooie huizen, onvoorstelbaar groot en mooi. We besloten om helemaal door te rijden naar Captiva, het laatste eiland. De auto geparkeerd, zwembroeken aan en zwemmen maar. Het zeewater is gewoon warm hier. Zo ook het strand en de zon. Het was eigenlijk niet uit te houden. Na een uurtje gezwommen te hebben en wat schelpen te hebben gezocht, zijn we maar weer verder gegaan. Onderweg waren we langs restaurant The Bubbleroom gekomen waar ik al het een het ander over had gehoord op het forum. Hier wilde ik graag nog even stoppen. Het ging pas om half twaalf open en we moesten een kwartiertje wachten. Eten wilden we nog niet na het uitgebreide ontbijt, maar dorst hadden we wel. Om half twaalf ging de deur open en het was inderdaad mogelijk om alleen iets te drinken. Wat een leuke zaak. Aan de muur hingen honderden foto's en allerlei snuisterijen. Zelfs kerstartikelen. Echt heel erg leuk. Als je ooit hier komt moet je hier zeker een kijkje gaan nemen. Op de heenweg waren we langs een nikefactory gekomen dus de kinderen wilden daar nog graag een kijkje nemen. Daar buitengekomen liepen we met een grote volle tas naar de auto. Bart had 2 paar voetbalschoenen en 2 paar sportschoenen, Joost ook sportschoenen en een duikbril en Ton een nieuwe zwembroek. Goed geslaagd dus weer. Nu ik nog, oh ja ik heb al een taartsnijder. Na het bezoek aan de Nikestore nog even boodschappen gedaan bij de Publix. Thuisgekomen doken Bart en Joost gelijk het zwembad in. Ik heb nog even de foto's op de computer gezet en mijn verslag geplaatst. Daarna ben ik ook gaan zwemmen. Rond een uur of half 5 begon het echter te onweren. Toen het begon te bliksemen moest iedereen het zwembad uit. Woor ons tijd om ons kamp weer op te slaan en te gaan douchen en aankleden. De kinderen en trouwens wij ook hadden de vorige dag zo lekker gegeten bij The Outback dat ze wel weer terug wilden. We wilden ook nog even een kijkje gaan nemen bij de pier. We besloten eerst maar te gaan eten en reden weer naar Bonita Springs een kilometer of 14 verderop. Wederom heerlijk gegeten. Ton had dit keer gekozen voor Tilapiafilet met krab. Na dit heerlijke diner zijn we weer teruggereden richting Fort Myers Beach. Onderweg nog gestopt om wat foto's te
maken van de zonsondergang. Bij de pier hebben we nog wat rondgelopen en genoten van wat straattheater. Hier zijn verschillende bars en restaurants met live muziek. Heel gezellig. Hier vind je ook terrasjes wat je eigenlijk niet ziet in Florida en één van de weinige dingen die ik hier wel mis. Na wat rondgekeken te hebben zijn we weer terug gegaan naar het hotel waar we weer op tijd gingen slapen. De dagen zijn wel vermoeiend dus we liggen op tijd in bed. Morgen verlaten we dit heerlijke oord en gaan we verder naar Clearwater Beach waar we ook 2 nachten zullen blijven. Leuk dat jullie ons zo trouw volgen en bedankt voor de lieve en leuke berichtjes. Dit vinden we echt leuk!

20 Augustus: Orlando-Fort Myers Beach

Vannacht wederom om drie uur wakker. En helaas Joost dus ook. Dit kon hij niet meer in slaap komen dus hoe houd je hem bezig zo midden in de nacht. Dan maar even op de computer maar ook dat hield hij niet lang vol. Rond half zes werd ook de rest wakker en zijn me maar aan gaan kleden. Vandaag zouden we doorrijden naar Fort Myers en aangezien dat een lange trip is kunnen we net zou goed vroeg weg rijden nu we toch wakker zijn. We zaten dus weer vroeg aan het ontbijt. Ton is nog even met Bart en Joost naar de fitnessroom geweest en kon ik ondertussen de koffers inpakken. Rond kwart voor acht waren we weer gepakt en gezakt, Tommie weer ingesteld, uitgecheckt en we konden vertrekken. Volgens de route die we van UFV hadden gekregen zouden we er ongeveer 3 uur over doen. Ik had van te voren al op internet de route nagekeken en die deed er iets langer over en gaf ook een andere route als kortste route aan. De Tomtom gaf ook deze route aan maar deed er bijna 4 uur over. Ja wat is nu wijsheid? Toch maar besloten om onze tommie te volgend want die heeft ons tenslotte al al die dagen overal gebracht. Na ruim een uurtje werd het tijd voor een drink- en plaspauze dus even gestopt bij een restarea. Hier stond een bordje "pas op, in dit gebied komen giftige slangen voor". Toch maar op de paden blijven dus. We vervolgden onze weg met onderweg nog een paar pitstops en tegen twaalf uur arriveerden we bij ons volgende hotel: The Outrigger Beach in Fort Myers. 15 Jaar geleden zijn we ook in dit hotel geweest. Ton wist nog precies te vertellen dat er aan de overkant een benzinepomp was en inderdaad hij had gelijk. We werden verwelkomd door een zeer vriendelijke mevrouw. Onze kamer was al klaar maar we konden eventueel een upgrade nemen naar een kamer met grotere bedden en zeezicht. Gezien het gedraai van beide kinderen in bed leek ons dat wel aantrekkelijk en voor de prijs hoefden we het niet te laten. De kinderen trokken natuurlijk gelijk hyn zwembroeken aan en doken het water in. Ik heb nog even de spullen uitgepakt en trok ook mijn badpak aan. We hadden alleen geen stromend water. Alle pogingen gedaan, gedraaid, getrokken maar geen water. Wel water in de wc en in de douche dus wat doen we verkeerd? Toch maar even de receptie gebeld en binnen een paar minuten stond er iemand aan de deur. De knop moest dus omhoog getrokken worden. Ja dat hadden we dus nog niet geprobeerd. Sorry, sorry, sorry, maar vriendelijk als de Amerikanen zijn geen probleem en have a nice day. In het zwembad nog even een praatje gemaakt met een paar Nederlanders die hier 12 dagen verbleven. Toen ik even wilden gaan zonnen werd ik aangesproken door een Amerikaanse uit New Hampshire, die graag wilde weten waar we vandaan kwamen. Het werd een heel gezellig gesprek met inmiddels het hele gezin. Om een uur of vier besloten we te gaan aankleden want de kinderen wilden graag naar de Nikestore. Vorig jaar zijn we ook naar de Miromar Outlet geweest en waren goed geslaagd. Even gevraagd hoe we moesten rijden en wij op weg. Volgens de vriendelijke mevrouw aan de receptie moesten we all the way up tot afslag 123. We hadden al een hele tijd gereden langs de mooiste huizen en over hoge bruggen maar geen afslag. Toch maar even Tommie erbij genomen en ingesteld. Toen waren we er binnen tien minuten. Gelijk maar naar de Nikeshop waar we buiten kwamen met Airmax voor Joost en een paar T-shirts voor Ton. We hadden ondertussen honger gekregen en besloten richting hotel te rijden en iets te zoeken waar we konden eten. Op een gegeven moment zagen we aan de linkerkant een Outback Steakhouse. Dit kenden we ook nog van vorig jaar en besloten te draaien en daar te gaan eten. Dit was echt een goede keuze want het was overheerlijk. We namen allemaal een lekkere steak, Ton en ik met groene bonen (harricot verts)en allemaal lekkere frites. Vooraf krijg je een speciaal soort brood met iets van geslagen boter. Ook lekker! Vorig jaar zag ik steeds overal Key Lime Pie, een soort van cheesecake wat er erg lekker uit zag. Ik lust echter geen kaas en wist niet of het nu echt iets met kaas was of gewoon een soort van kwark. Dus toch maar eens proberen. Ik kreeg me daar een stuk! Met vier lepels zodat we allemaal mee konden eten. Het was lekker maar ik kreeg het niet helemaal op dus. Dit was echt voor herhaling vatbaar en ook weer zeer goedkoop. Dat het in Nederland toch allemaal zo duur moet zijn. We stelden de tomtom in en reden binnen twintig minuten terug naar het hotel. Het was inmiddels gaan onweren maar het was nog wel droog. We hadden een hele mooie, warme en zonnige dag geweest. Aangekomen in het hotel was net de live muziek gestopt, dus besloten we maar naar de kamer te gaan. Nog even wat tv gekeken en weer op tijd gaan slapen. Hopelijk een betere nacht als de afgelopen nachten. Morgenvroeg gaan we kijken of we dolfijnen zien aan het strand en gaan we naar Captiva en Sannibel Island, schelpen zoeken. Veel liefs van Ton, Monique, Joost en Bart.

19 augustus: Even bijkomen

Vanmorgen of eigenlijk vannacht was ik al om 3 uur wakker. Joost werd ook wakker en zei: mama ik heb toch uitgeslapen? Ja voor nederlandse begrippen wel, maar hier is het toch nog midden in de nacht. Het is altijd even wennen aan het tijdsverschil. Gelukkig is hij toch nog even in slaap gevallen maar om half 6 waren we toch allemaal weer wakker. Ik heb nog maar even aan mijn verslag gewerkt en vanaf half 7 konden we ontbijten. Daar was nog niemand dus we konden in alle rust eten. Bart ging zelf een wafel bakken en Joost deed zich tegoed aan de donuts. Na het ontbijt zijn Ton, Joost en Bart even het hotel gaan verkennen. Zo kon ik even de koffers reorganiseren. Aangezien we de eerste week uit de koffer moeten leven is het wel makkelijk dat alles een beetje makkelijk te vinden is. Toen ook dit gebeurd was zijn we naar de Walmart gereden. Wat een leuke winkel blijft dat toch. Ze hebben er echt bijna alles. We hebben ook hele mooie buitenbarbeques gezien. Die kosten hier echt bijna niks. Dat het bij ons toch allemaal zo duur moet zijn. Bart kocht een paar leuke teenslippers, Joost een zwembroek en ik nog iets om te bakken. Ook hiervoor hebben ze in Amerika veel leuke artikelen. Taarten maken kunnen ze hier wel. Ook gelijk maar een föhn gekocht want die ze in de hotels hebben is meestal niet veel. Na de tien plastic tassen in de auto te hebben geladen reden we terug naar het hotel. Aan het mileu doen ze hier verder weinig want ieder artikel wordt bijna apart in een plastic tas gedaan. Van boodschappentassen hebben ze hier nog nooit gehoord. Aangekomen in het hotel de boodschappen opgeruimd en de kinderen wilden natuurlijk gaan zwemmen. Nog even aan mij verslag gewerkt en daarna ook maar mijn zwempak aangetrokken om even lekker te gaan zwemmen. Dit was echter van korte duur want het begon te regenen. Eerst nog zachtjes maar het werd toch een flinke bui. De kinderen bleven nog even in het zwembad maar ik hield het voor gezien. Joost had een zwembroek gekocht en gepast maar toen hij hem wilde aandoen vond hij hem toch te groot. Dus maar even terug naar de Walmart om te kijken of we hem terug konden brengen. Echt weer typisch Joost. Op weg naar de Walmart hebben we de Tomtom nog even ingesteld om alvast een kijkje te nemen bij de villa waar we de laatste negen dagen zullen verblijven. Dit bleek niet zo ver van het hotel te zijn. Onderweg kwamen we nog een andere Walmart tegen waar we op de terugweg Joost zijn zwembroek terug hebben gebracht. Gelukkig was dit geen probleem. Toen op naar de premium outlet. Joost en Bart wilden natuurlijk heel graag naar de Nikeshop. Bart wil graag nieuwe voetbalschoenen en Joost ging voor de airmax. Na wat tijd in de winkel te hebben doorgebracht liepen we alleen naar buiten met scheenbeschermers voor Bart. Nog even naar de Disneywinkel maar daar vond ik het niet veel. Bij de Levisshop heeft Ton nog 2 nieuwe spijkerbroeken gekocht. Echt weer een koopje. Bij ons betaal je hiervoor de hoofdprijs. We hadden het nu wel zo'n beetje gezien en besloten terug te gaan naar het hotel waar de kinderen nog even gingen zwemmen. Ik kon ondertussen mijn eerste verslagen op de weblog plaatsen. Aangezien de Golden Corral hier vlakbij ligt besloten we om daar maar te gaan eten. Dit was toch wel een tegenvaller. Vorig jaar hebben we hier meerdere malen gegeten wat erg lekker was. Of het aan de lokatie ligt of dat we het inmiddels misschien wel gezien hebben weet ik niet maar ik vond het niet zoveel. Wat we ophebben smaakte wel maar daar hield het mee op. Niet voor herhaling vatbaar dus. Het complex waar we verblijven bestaat uit 3 hotels van welke we van alle faciliteiten gebruik mogen maken. Na het eten hebben we een rondje door deze hotels gemaakt. We waren te moe om nog echt iets te gaan doen en we lagen dan ook op tijd te slapen. Morgen de rit naar Fort Myers. Heerlijk naar de zee en het strand. Tot morgen!

18 augustus: Naar Amerika

Voor de zekerheid hadden we ons om 6 uur laten wekken maar ik was natuurlijk al lang en breed wakker. Toch altijd weer enerverend zo'n reis. De kinderen waren intussen ook wakker geworden van het wekken en hadden er ook helemaal zin in. De koffers en tassen alvast klaar gezet zodat we na het ontbijt gelijk alles konden meenemen. Om 8 uur zou de shuttlebus voorstaan. Maar nog eerst een overheerlijk ontbijt. Nogmaals dit is echt pure luxe op deze manier. Je hoeft geen lange rit in de auto meer te maken, instappen en binnen 10 minuten sta je op Schiphol. En het ontbijt was dus ook zeer uitgebreid. Hier hadden we voorlopig wel genoeg. Aangekomen op Schiphol konden we gelijk inchecken. Het inchecken zelf had ik al online gedaan dus we hoefden alleen nog de koffers in te checken. Ook dit ging snel. Nu nog door de douane en we waren klaar voor vertrek. Nog even wat winkeltjes gekeken en alvast de bekende groene formulieren ingevuld. Het was maar 6 minuten lopen naar Gate G7 dus ook daar waren we zo. Om kwart voor tien ging de gate open en kon de securitycheck beginnen. De vlucht ging mooi op tijd en om kwart over elf hingen we in de lucht. De service van United is toch wel goed. Na een uurtje kregen we een lunch met het bekende chicken of pasta. We gingen voor de chicken, wat allemaal niet zo gek veel voorstelt maar de appeltaart na, was erg lekker. Bart kreeg een kindermaaltijd. Het lekkere hieraan was de twix. Gedurende de vlucht kun je zoveel drinken halen als je wilt en ook de koekjes en pretzels zijn gratis. Ongeveer een uur voor landing krijg je nog een snack in de vorm van een zakje nibit, broodje, kitkat etc. Deze keer hebben we dat maar niet opgegeten want vorig jaar was Bart hiervan behoorlijk ziek geworden. Het voordeel was toen wel dat we gelijk door de douane en immigratie konden maar dat was het toch niet waard. Het is een lange zit maar uiteindelijk waren de 9 uur snel voorbij. Aangekomen in Chicago ga je dus eerst door de douane. Hier stond een rij, het leek de Efteling wel. Gelukkig mochten we door naar een volgende hal en waren we vrij snel aan de beurt. Koffers ophalen, door de immigratie en de koffers weer afgeven voor de volgende vlucht. Chicago is een heel erg groot vliegveld dus wordt je met een monorail naar de andere terminal gebracht. Hier weer door de security wat ook allemaal voorspoedig verliep. Intussen hadden we toch weer wat honger gekregen dus op zoek naar een Mc.Donalds. Na hier nog wat te hebben gegeten gingen we alvast maar naar de gate vanwaar onze volgende vlucht naar Orlando zou vertrekken. Ook deze ging keurig op tijd en om kwart voor negen landden we op onze eindbestemming. Deze keer hadden we een auto via Dollar gehuurd en ook daar was het niet druk en waren we zo aan de beurt. Of een Dodge charger goed was? Ja als de koffers er in passen is het prima. Helaas dat ging dus niet door. Weer terug naar de uitgifte waar ze een nieuwe bon voor ons maakten, dit keer voor een magnum. Dit was eigenlijk maar een lijkenwagen en hij was nog zwart ook. Hier gingen de koffers wel in maar dan zagen we niet zoveel door de achterruit. Aangezien we gingen rondrijden was dat toch wel handig. Dus maar weer terug. Wat nu? Mevrouw wilt u dan een Van? Dat kan maar dan moet u weer naar de balie terug en bijbetalen. Dat bijbetalen was nog niet het ergste maar om weer helemaal terug te gaan daar had ik niet zo'n zin in. Ik wilde ondertussen maar één ding, naar het hotel en naar bed. Gelukkig hadden ze tenslotte nog een Dodge Journey of we die dan wilden hebben. Nou dat wilden wij wel. Een grote mpv waar de koffers met gemak in konden. Hij rijdt heerlijk. Bij Alamo konden we vorig jaar kiezen uit een aantal auto's die er stonden. Dat is toch wel wat makkelijker. Maar goed uiteindelijk konden we dan toch vertrekken. Nog even een extra rondje door de parkeergarage of weer even te wennen aan het rijden met een automaat. Dit wende gelukkig weer snel. Tommie ingesteld en op naar het hotel. Na een half uurtje zette Tommie ons mooi voor de deur van het hotel af. Het inchecken ging gelukkig ook snel en om 23.00 uur lagen we moe en uitgeteld in bed. De kinderen hadden in het vliegtuig en in de auto al wat geslapen maar ook die waren zo weer in dromenland. Voor ons gevoel was het tenslotte 5 uur in de morgen. Maar we zijn in Orlando en de vakantie kan beginnen.

17 Augustus: Vertrek naar hotel Schiphol

Gisteren had ik de koffers al gepakt wat altijd een hele toestand is vind ik. Ik probeer altijd de bagage over iedere koffer te verdelen zodat er als een van de koffers kwijt raakt we altijd nog van iedereen iets hebben. Vanmorgen nog de laatste spullen ingepakt en de koffers gewogen. Ze wegen allemaal nog geen 20 kilo dus we kunnen op koop. Ondertussen ook nog even online ingecheckt en gelukkig zijn de stoelnummers voorlopig nog hetzelfde gebleven. Vorig jaar hadden we geen stoelnummers en was het nog een heel geregel om toch maar bij elkaar te kunnen zitten. We hadden toen wel het voordeel van economy plus maar dit is toch prettiger. Max (de hond) naar opa en oma gebracht waar hij heel onze vakantie zal blijven. Rond half twee gingen we op weg naar Amsterdam Schiphol waar we dus een hotelkamer hadden geboekt bij Van der Valk. We reden net de grote weg op bij Oosterhout toen Joost op het lumineuze idee kwam om te vragen of papa wel een zwembroek had meegenomen. Ehh. nou nee dus. En mama? Ja die wel, maar ook maar één dat is dus ook niet al te veel. Vergeten nog om in te pakken. Wat doen we? Toch maar even omdraaien? En zo namen we de volgende afslag om via de andere kant weer richting Tilburg te rijden. Thuis gekomen ging nog tot tweemaal toe de telefoon, vlug de zwemkleding gepakt en weer dezelfde weg terug richting Amsterdam. Al met al dus een drie kwartier vertraging. Maar goed we hadden de tijd dus geen paniek. Bij aankomst bij het hotel zagen we het wel liggen maar aan de andere kant van de weg. Via een brug met allerlei restaurants kon je aan de andere kant komen. Dat moet toch ook met de auto kunnen? Eerst maar gaan vragen en dan zien we maar verder. Ik zag mezelf tenminste niet met de koffers door die restaurants heen sjouwen. Bij de receptie ingecheckt en het bleek dat we de volgende afslag moesten nemen en de weg terug moesten nemen. We konden dan op het terrein parkeren. Wat een mooi hotel. Ook de kamer was zeer luxe. Een grote kamer met een tweepersoons bed met een bankstel en een afgescheiden gedeelte met nogmaals een tweepersoons bed. Aan de muur een grote lcd tv. De badkamer was super groot met zowel een bad als douche en een driedubbele wastafel. Er was ook een zwembad in het hotel dus de kids wilden nog wel even zwemmen. Ton en ik hebben in de bar even wat gedronken ondertussen. Rond half 7 hebben we ze maar het zwembad uitgehaald want we hadden ondertussen honger gekregen. In het restaurant hebben we lekker gegeten. Ton had mosselen dus die was ook weer blij. Na het eten allemaal lekker gedoucht en om tien uur moe naar bed. Morgen moesten we weer vroeg op en zou het een lange dag worden. Ik moet zeggen dat dit toch wel heel erg lekker is om de vakantie te beginnen. We zijn er klaar voor......